Jak reagować na ustanawianie tzw. szafarzy nadzwyczajnych Eucharystii, Dokumenty - Katolickie, Dokumenty -
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->Jak reagować na ustanawianie tzw. szafarzy nadzwyczajnychEucharystii?Też nadzwyczajnie! Nadzwyczajnie nadzwyczajnych świeckich szafarzy omijać i przestrzegać przed nimi znajomych.Jan Paweł II- "Redemptionis Sacramentum":"154.Jak już zostało wspomniane, „szafarzem, który może sprawować w osobie Chrystusasakrament Eucharystii, jest tylko kapłan ważnie wyświęcony”254.Stąd nazwa „szafarzEucharystii” odnosi się w sposób właściwy jedynie do kapłana.Również z racji święceńzwyczajnymiszafarzami Komunii świętej są: biskup, prezbiter i diakon255, do nich więcnależy w czasie sprawowania Mszy świętej udzielanie Komunii świętej wiernym świeckim.W ten sposób poprawnie i w pełni może się objawić w Kościele ich służebny urząd orazwypełnić sakramentalny znak.(...)156.Funkcja ta winna być pojmowana zgodnie z jej nazwą, która brzmi „nadzwyczajnyszafarz Komunii świętej”, nie zaś „specjalny szafarz Komunii świętej” ani „nadzwyczajnyszafarz Eucharystii”, ani też „specjalny szafarz Eucharystii”. Te ostatnie nazwy rozszerzająznaczenie tej funkcji w sposób nieodpowiedni i niewłaściwy."W razie problemów wyżej wymieniony dokument warto pokazać proboszczowi:"88.Zgodnie ze zwyczajem wierni powinni przyjmować sakramentalną Komunięeucharystyczną podczas Mszy świętej iw tym momencie, w którym przewiduje to samobrzęd celebracji, to znaczy po Komunii celebrującego kapłana172. Udzielanie Komuniinależy do kapłana celebrującego, wspomaganego w razie potrzeby przez innych kapłanów lubdiakonów; nie powinien on kontynuować Mszy świętej przed zakończeniem Komuniiwiernych.Zgodnie z przepisami prawa nadzwyczajni szafarze mogą wspomagać kapłanacelebrującegojedynie w przypadku konieczności(...)133.Kapłan lub diakon alboszafarz nadzwyczajny, któryz powodu nieobecności lubprzeszkody ze strony szafarza zwyczajnegozanosi Najświętszą Eucharystię choremuwcelu udzielenia Komunii, z miejsca, gdzie przechowywany jest Sakrament, powinien iść wmiarę możliwości prostą drogą do domu chorego, unikając wszelkich spraw świeckich,abywyeliminować jakiekolwiek niebezpieczeństwo profanacji i zachować jak największyszacunek względem Ciała Chrystusa. Ponadto zawsze należy wykonywać obrzęd udzielaniaKomunii chorym, jak zapisano w Rytuale Rzymskim226.(...)151.Przy sprawowaniu liturgiido pomocy nadzwyczajnych szafarzy należy się uciekaćjedynie w sytuacji prawdziwej konieczności. Pomoc ta bowiem nie jest przewidziana w celuzapewnienia pełniejszego uczestnictwa świeckich, lecz z natury swojej jest dodatkowa itymczasowa252. Gdzie jednakistnieje konieczność odwołania się do posługi szafarzynadzwyczajnych, należy wytrwale i gorąco się modlić, aby Pan niezwłocznie posłał kapłanado posługi wspólnocie oraz wzbudził obficie powołania do kapłaństwa253.152.Funkcje te zaś, czysto uzupełniające, nie powinny się stać bynajmniej okazją dozafałszowania samej posługi kapłanów, aby w konsekwencji nie zaniedbywali onisprawowania Mszy świętej dla powierzonego im ludu oraz osobistej troski o chorych czy teżstarania o chrzest dzieci, o asystowanieprzy udzielaniu sakramentu małżeństwa lubodprawianie pogrzebów chrześcijańskich, co odnosi się przede wszystkim do kapłanówwspieranych przez diakonów. Niech więc w parafiach nigdy nie dochodzi do tego, abykapłani lekkomyślnie zamieniali się własnymi funkcjami kapłańskimi z diakonami lubświeckimi, wprowadzając tym samym zamieszanie co do specyfiki każdego z nich.(...)157. Jeśli w sytuacji zwyczajnej obecna jest wystarczająca liczba wyświęconychszafarzy, również do rozdawania Komunii świętej, nie należy wyznaczaćnadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej. W takich okolicznościach ci, którzy bylibywyznaczeni do tego rodzaju posługi, nie powinni jej wykonywać.Należy potępićpostępowanie tych kapłanów, którzy, choć sami uczestniczą w celebracji, powstrzymują sięjednak od udzielania Komunii, powierzając to zadanie świeckim258.158.Nadzwyczajny szafarz Komunii świętej będzie bowiem mógł udzielać Komunii jedyniew przypadku braku kapłana lub diakona, albo kiedy kapłan napotyka trudności z powoduchorobylub podeszłego wieku lub innej ważnej przyczyny albo gdy jest tak wielka liczbawiernych przystępujących do Komunii, że sama celebracja Mszy zbytnio by sięprzeciągnęła259.Należy to jednak rozumieć w ten sposób, że w żadnym przypadkuwystarczającą przyczyną nie będzie nieznaczne przedłużenie, oceniane w świetle zwyczajów ikulturowego kontekstu miejsca."Odpowiedź Papieskiej Komisji do spraw Autentycznej Interpretacji Kodeksu Prawa KanonicznegoNa posiedzeniu plenarnym 20.02.1987 r. Papieska Komisja do spraw AutentycznejInterpretacji Kodeksu Prawa Kanonicznego 8 w swej odpowiedzi wyjaśniła niektórenieodpowiednie interpretacje związane z funkcją nadzwyczajnego szafarza Komunii Świętej.Wątpliwość przedstawiona Komisji została sformułowana w następujący sposób: < czynadzwyczajny szafarz Komunii Świętej, wyznaczony do tej funkcji zgodnie z kan. 910 § 2 i230 § 3, może wykonywać swoją funkcję nawet wówczas, gdy są obecni w kościele, chociażnie uczestniczą w celebracji Mszy Świętej, szafarze zwyczajni, którzy nie mają jakiejkolwiekprzeszkody > 9 .Odpowiedź była negatywna ;tzn. zawsze, gdy są w kościele szafarze zwyczajni - diakonilub kapłani -, którzy nie mają jakiejś przeszkody, szafarze nadzwyczajni nie mogąwykonywać swojej zastępczej funkcji, bez względu na to, w jaki sposób zostali do tejfunkcji wyznaczeni, czy to na sposób stały, jak to jest w przypadku akolitów, czy też adhoc zgodnie z kan. 230 § 3. Jak z tej odpowiedzi wynika, funkcja szafarzanadzwyczajnego jest zawsze zastępcza w stosunku do szafarzy zwyczajnych i nigdy nienależy jej nadużywać.< O Kapłanach i Diakonach wypada powiedzieć, że właśnie posługa stołu Chleba Pańskiegokładzie na nich szczególne zobowiązania... Trzeba więc, abyśmy wszyscy, którzy jesteśmyszafarzami Eucharystii,przyjrzeli się uważnie naszym czynnościom przy ołtarzu, zwłaszczatemu, jak piastujemy w naszych rękach ów Pokarm i Napój, które są Ciałem i Krwią naszegoBoga i Pana; jak rozdajemy Komunię świętą, jak dokonujemy puryfikacji. Nie należyjednakże zapominać o podstawowym urzędzie Kapłanów, którzy w czasie święceń zostalikonsekrowani, aby reprezentowali Chrystusa Kapłana: dlatego też ich ręce, tak jak ich słowa iich wola, stały się bezpośrednim narzędziem Chrystusa. Właśnie dlatego, tzn. jako szafarzeEucharystii, oni mają główną i całkowitą odpowiedzialność za Święte Postacie: ofiarują teŚwięte Postacie uczestnikom zgromadzenia, którzy pragną je przyjąć. Diakoni mogą tylkozanosić na ołtarz dary ofiarne wiernych i rozdawać je, gdy zostaną już konsekrowaneprzezKapłana. Jakże wymowne zatem, chociaż późniejsze, jest w naszych święceniach łacińskichnamaszczenie rąk, jak gdyby tym właśnie rękom potrzebna była szczególna łaska i mocDucha Świętego!Dotykanie Świętych Postaci, podejmowanie ich własnymi rękami jestprzywilejem tych, którzy mają święcenia, co wskazuje na czynny udział w szafarstwieEucharystii>"Redemptionis Sacramentum" raz jeszcze:94.Nie wolno samym wiernym „brać konsekrowanego Chleba ani kielicha Krwi Pańskiej, anitym bardziej przekazywaćmiędzy sobą z rąk do rąk”181. Podobnie należy wyeliminowaćnadużycie polegające na tym, że nowożeńcy w czasie Mszy świętej ślubnej udzielają sobiewzajemnie Komunii świętej._________________"Którzy sieją ze łzami, będą żąć z radością"- Ps.125,5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]