Jemiołuszka, ptaki
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
To typowy północny gatunek. Zamieszkuje tajgę i lasotundrę całej Palearktyki, w tym północno-wschodniš Amerykę, którš współzamieszkuje z jemiołuszkš cedrowš Bombycilla cedrorum. Gniedzi się w lasach iglastych i mieszanych od Skandynawii w Europie przez północnš Rosję, Syberię, ale też po Ziemię Baffina na wschodzie Kanady. Pod względem ubarwienia jemiołuszki wyróżniajš się wród zimowej awifauny. Ten ptak wielkoci szpaka ma krępš sylwetkę, zaostrzone skrzydła, bujne gęste upierznie i krótki ogon. Obie płci ubarwione jednakowo - płeć można rozróżnić tylko z bliska patrzšc na bardziej rozległš i intensywniej czarnš plamę na podbródku samca. Na głowie wyrany, długi, zaostrzony i powiewny czub sięgajšcy za potylicę, który jest składany i rozkładany w razie zaniepokojenia. Upierzenie bršzowoszare, miękkie i gęste. Okolice oka, podgardle i lotki pierwszego rzędu czarne, częć lotek ma jasnożółte końcówki, tęczówki ciemnobršzowe.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]