Jezus i Muhammad - Ukhtimuslimah, Islam
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Jezus i Muhammad
pokój z nimi
według
Biblii i Koranu
Z punktu widzenia Muzułmanów
Opracowała: ukhtimuslimah
Jezus i Muhammad
pokój z nimi
według Biblii i Koranu
Z punktu widzenia Muzułmanów
I. J
EDEN
B
ÓG
-M
ONOTEIZM
-T
AUHID
..............................................................................3
II. N
ARODZINY
J
EZUSA
..................................................................................................8
III. D
ZIECI
B
OGA
..........................................................................................................10
IV. B
ÓG
– O
JCIEC
.........................................................................................................12
V. J
EZUS JAKO CZCICIEL
...............................................................................................13
VI. J
EZUS
– P
ROROK
A
LLAHA
.......................................................................................15
VII. J
EZUS
–
SŁUGA
A
LLAHA
.......................................................................................16
VII. J
EZUS ORAZ SZATAN W
B
IBLII
................................................................................18
IX. Z
WĄTPIENIE
J
EZUSA
? .............................................................................................20
X. J
EZUS
–
NAUCZYCIEL MONOTEIZMU
(
TAUHID
)........................................................21
XI. B
IBLIJNE PRZEPOWIEDNIE DOTYCZĄCE PRZYJŚCIA
M
UHAMMADA
........................22
XII. U
KRZYŻOWANIE
....................................................................................................24
XIII. J
EZUS W
K
ORANIE
...............................................................................................26
XIV. N
ADEJŚCIE
J
EZUSA
,
SYNA
M
ARII
........................................................................28
XV.
D
ROGA DO
B
OGA
..................................................................................................29
www.planetaislam.com
2
Jezus i Muhammad
pokój z nimi
według Biblii i Koranu
Z punktu widzenia Muzułmanów
Bismillahi Ar-Rahmani Ar-Rahim
I.
Jeden Bóg-Monoteizm-Tauhid
II Księga Mojżeszowa
20:1-5 Jam jest Pan, Bóg Twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli.
Nie będziesz miał innych bogów obok mnie. Nie czyń sobie podobizny rzeźbionej
czegokolwiek, co jest na niebie w górze, co jest na dole, i tego, co jest w wodzie i
nad ziemią. Nie będziesz im się kłaniał i nie będziesz im służył, gdyż Ja, Pan, Bóg
twój jestem Bogiem zazdrosnym...
34:13-14 Przeciwnie, zburzcie ich ołtarze, potłuczcie ich pomniki i wytnijcie ich święte
drzewa, gdyż nie będziesz się kłaniał innemu bogu. Albowiem Pan, którego imię
jest „Zazdrosny”, jest Bogiem zazdrosnym....
34:17 Nie będziesz sobie sporządzał bogów odlewanych.
Stary Testament
Nowy Testament
Ewangelia wg Mateusza
7:21
Nie każdy, który Mi mówi: Panie, Panie!, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz
ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie.
23:9
Nikogo tez na ziemi nie nazywajcie ojcem swoim, albowiem jeden jest Ojciec
wasz, Ten w niebie.
Koran
40:60 Powiedział Wasz Pan: "Wzywajcie Mnie, a Ja was wysłucham: zaprawdę, ci którzy
są zbyt dumni, by Mi oddawać cześć – wejdą do Piekła poniżeni!”
40:61 Bóg jest Tym, który uczynił dla was noc, abyście wówczas odpoczywali i dzień,
pozwalający widzieć. Zaprawdę, Bóg jest władcą łaski dla ludzi, lecz większość
ludzi nie dziękuje.
40:62 To jest Bóg – wasz Pan, Stwórca każdej rzeczy! Nie ma boga jak tylko On! Jakże
jesteście oszukani!
40:63 W ten sposób oszukani są ci, którzy odrzucają znaki Boga.
40:64 Bóg jest Tym, który przygotował dla was ziemię jako stałe miejsce pobytu, a niebo
jako budowlę. On ukształtował was harmonijnie; dał wam piękną postać i
zaopatrzył was w dobre rzeczy. To jest Bóg – wasz Pan! Niech będzie
błogosławiony Bóg – Pan światów!
40:65 On Żyjący! Nie ma boga, jak tylko On! Wzywajcie Go więc, wyznając szczerze
Jego religię. Chwała Bogu, Panu światów!
40:66 Powiedz: “Zostało mi zakazane, abym czcił tych, których wy wzywacie poza
Bogiem, kiedy przyszły do mnie jasne dowody od mojego Pana, i nakazano mi,
abym się poddał całkowicie Panu Światów”.
40:67 On jest Tym, który stworzył was z prochu, potem z kropli spermy, potem z grudki
krwi zakrzepłej, potem wyprowadził was jako dziecko; abyście następnie osiągnęli
dojrzałość; a potem stali się starcami – choć wśród was są tacy, którzy umierają
wcześniej – i abyście osiągnęli wyznaczony termin. Być może będziecie rozumni!
40:68 On jest Tym, który daje życie i powoduje śmierć; a kiedy postanowi jakąś rzecz, to
On mówi tylko: “Bądź!” i ona jest.
35:40 Powiedz: “Czy widzieliście waszych współtowarzyszy, których wzywacie poza
Bogiem? Pokażcie mi, co oni stworzyli na ziemi? Albo czy oni mają uczestnictwo
w niebiosach? Albo czy daliśmy im Księgę, aby mieli z niej jasny dowód?
Przeciwnie! To co sobie wzajemnie przyrzekają, niesprawiedliwi, to tylko zdrada!”
www.planetaislam.com
3
Jezus i Muhammad
pokój z nimi
według Biblii i Koranu
Z punktu widzenia Muzułmanów
Oto fragmenty trzech Ksiąg niosących przesłanie monoteizmu; ksiąg, uznawanych za źródła
trzech religii Judaizmu, Chrześcijaństwa oraz Islamu. Jednakże tylko – Koran jest
oryginalnym, niezmienionym od dnia objawienia zapisem przesłania przekazanym przez
Allaha za pośrednictwem Anioła Gabriela – prorokowi Muhammadowi i z tego względu
uznawany jest przez Muzułmanów za główną i ostateczną wykładnię zasad wiary, za
wyznacznik postępowania zapewniającego w życiu przyszłym – pobyt wśród ogrodów
Edenu.
Muzułmanie wierzą, iż Allah objawił ludziom Torę i Ewangelię, jednak na skutek wypaczeń
treści oryginalnych tekstów, nieudolnego tłumaczenia na języki obce, (niektóre słowa w
językach hebrajskim, aramejskim, greckim mają kilka znaczeń), a wreszcie manipulacji treścią
Pism (uznanie przez Kościół części Pism za apokryficzne, ich niszczenie bądź błędna
interpretacja wypowiedzi proroków) uległy one znacznemu zniekształceniu, zatracając swą
prawdziwość.
Aby zrozumieć charakter Chrześcijaństwa, musimy być świadomi różnicy pomiędzy wiedzą,
która bierze początek z obserwacji i dedukcji, a wiedzą, która została objawiona człowiekowi
przez Boga. Wiedza dedukcyjna ulega zmianie w zależności od nowych wydarzeń,
obserwacji, doświadczeń, dlatego też brakuje jej pewności. Wiedza objawiona pochodzi od
Boga – jest zatem niezmienna, niepodważalna, absolutna, a przez to uniwersalna. Każde
objawienie ma dwa aspekty: duchowy, który przekazuje naturę boskości i fizyczny –
wyrażany poprzez sposób życia, zachowanie. Wszyscy jesteśmy zgodni co do tego, iż
objawienia miały miejsce za pośrednictwem proroków, posłańców, wybranych przez Boga
ludzi, którzy poprzez swój sposób życia służyli nam przykładem - ucieleśniając treść
posłania.
Twierdzi się, iż Chrześcijaństwo opiera się o wiedzę objawioną, aczkolwiek żadna z
Ewangelii nie jest bezpośrednim i oryginalnym zapisem o życiu Jezusa, o treści objawień mu
przekazanych. Księgi Nowego Testamentu nie zawierają bezpośrednich relacji świadków jego
uczynków; wiadomym jest, iż autorzy czerpali wiedzę o opisywanych wydarzeniach z
przekazu osób trzecich. W rezultacie wiele historii z życia Jezusa utracono raz na zawsze.
Bardzo często Chrześcijanie w celu potwierdzenia poprawności treści Nowego Testamentu
używają argumentu, iż pomimo swej niedoskonałości, jest on przynajmniej przekazem
wiernym. Warto przypomnieć, iż najstarsze rękopisy Nowego Testamentu, na których bazują
współczesne tłumaczenia, zostały opracowane po Soborze w Nicei, Codex Sinaiticus oraz
Codex Vaticanus w IV wieku n.e., a Codex Alexandrius w V wieku n.e. W rezultacie Soboru
w Nicei ziszczono ponad 300 różnych relacji o życiu Jezusa, wśród których znalazło się wiele
bezpośrednich.
Arcybiskup Paweł w publikacji „Nasza Wiara” (Wydanie Prawosławnej Diecezji Białostocko-
Grańskiej) pisze:
„Historia wskazuje, że dawne Sobory, mające powagę powszechnych, zwoływane były
zawsze wtedy, gdy następowały niebezpieczeństwa zagrażające jedności i istocie Cerkwi. Takim
niebezpieczeństwem były, na przykład, herezje chrystologiczne wypaczające naturę Chrystusa”
Kościół uczynił wszystko, aby zmienić cztery Ewangelie, które przetrwały. Rękopisy,
opracowane po Soborze różnią się od tych, które funkcjonowały wcześniej. Warto
zaznaczyć, iż wstrzymana została publikacja tych fragmentów rękopisów znad Morza
Martwego, które nie potwierdzają rękopisów post-niceańskich.
Brak aktualności Nowego Testamentu wydaje się potwierdzać sam Kościół, którego
doktryny w żaden sposób nie wynikają z treści Ewangelii. Kościół opiera zasady wiary na
pojęciach grzechu pierworodnego, kary i odkupienia, boskości Jezusa, Ducha Świętego oraz
Trójcy. Nie znajdują one potwierdzenia w Pismach, albowiem nie nauczał ich Jezus. Przyjęte
doktryny są wynikiem działalności Pawła oraz wpływów kultury i filozofii Greków, wśród
których Paweł propagował nowe idee Chrześcijaństwa. Zwróćmy uwagę na fakt, iż Paweł
www.planetaislam.com
4
Jezus i Muhammad
pokój z nimi
według Biblii i Koranu
Z punktu widzenia Muzułmanów
nigdy nie przebywał osobiście w towarzystwie Jezusa, ani też nie posiadał bezpośredniej
wiedzy o treści jego nauk. Przed swoim nawróceniem, był jednym z zażartych
prześladowców Chrześcijan, a po nawróceniu, podczas rozpowszechniania wiary wśród
politeistycznych Greków i innych narodów, poprzez swoje innowacje, stał się
odpowiedzialny za odejście od nauk Jezusa. Osoba Chrystusa, która według Pawła,
przekazała mu nowe dogmaty jest zwykłym wytworem imaginacji Pawła, którego nauki
opierają się o fikcyjne wydarzenia takie jak śmierć i zmartwychwstanie Jezusa.
Oto jak Chrześcijanie motywują dogmat śmierci Jezusa. W. R. Dronsfield w opracowaniu
„Wcielenie Syna” pisze:
„Możemy drżeć przed powiedzeniem, że Bóg umarł. Jak może umrzeć Bóg, Który jest
nieśmiertelny i jest źródłem życia. To stwierdzenie, że Bóg umarł, wymaga ważnych
zastrzeżeń. Po pierwsze, Ten który umarł był Synem Bożym, nie Ojcem, nie Duchem
Świętym. Po drugie, nie umarł jako Bóg, lecz w Swej ludzkości, którą na Siebie przyjął.
Niemniej uściślenie jakiegoś stwierdzenia nie oznacza odrzucenia go. Powiedzenie, że to nie
Bóg umarł, lecz Syn Człowieczy oznacza rozdzielenie Jego Osoby i stworzenie dwóch osób.
Faktem jest, że Bóg – Syn stał się człowiekiem właśnie z tego powodu, aby umrzeć. Nie
przestał być Bogiem gdy umarł. Krew, którą przelał była ludzką krwią, lecz była to krew,
którą On przyjął jako Swoją własną. Syn Boży przelał swoją krew i doświadczył śmierci. Ten,
który jest Bogiem położył swoje własne życie za nas.”
Pomimo swych wątpliwych podstaw, dogmaty Kościoła stanowią integralną cześć
rozumowania Chrześcijanina, prowadząc przez swą logikę do wiary w fikcyjną zasadę, iż
„poza kościołem, nie ma zbawienia”. Doktryna kary i odkupienia uczy, iż Chrystus, który był
z Boga, przyjął formę cielesną, stając się Jezusem, który z kolei umarł na Krzyżu w celu
odkupienia grzechów ludzkości. Bazując na powyższym, Kościół gwarantuje każdemu kto
wierzy w Chrystusa podążając za naukami Kościoła - przebaczenie oraz odkupienie
grzechów w Dniu Sądu Ostatecznego. Naturalną konsekwencją takiej argumentacji jest
przekonanie, iż człowiek nie jest odpowiedzialny za swoje czyny ani nie będzie za nie
odpowiadał po śmierci – albowiem jego grzechy zostały już odkupione przez ofiarę Jezusa.
Odkupienie jednakże nie gwarantuje beztroskiego życia na ziemi. Wiara w doktrynę grzechu
pierworodnego (poprzez upadek Adama, wszyscy ludzie rodzą się skąpani w grzechu)
sprawia, iż życie człowieka na ziemi napiętnowane jest od momentu narodzin.
Arcybiskup Paweł (Cerkiew Prawosławna) w książce „Nasza wiara”, pisze:
„Grzech będąc
naruszeniem woli Bożej odciąga człowieka od Boga i Jego chwały i w ten sposób pociąga za sobą karę. Bóg
gotów jest przyjąć upadłego człowieka, jako że nie został on odkupiony „czymś przemijającym, srebrem lub
złotem, ale drogocenną krwią Chrystusa. Przyjęcie i wybawienie człowieka nie oznacza, że cała ludzkość
otrzymuje absolucję generalną. Każdy z osobna ma możność proszenia o miłosierdzie i otrzymanie
przebaczenia grzechów. Zbawienie pozostaje w zgodzie z darowaną człowiekowi wolną wolą....(-)
Jakkolwiek grzech skalał naturę ludzką, człowiek ciągle nosi w sobie obraz Boży, choć w rezultacie grzechu
jest to obraz przyćmiony. Wcieliwszy się, Chrystus „uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to
śmierci krzyżowej... stał się podobny ludziom (Flp 2,7-8) Stał się podobny do nas, aby nas uczynić
„uczestnikami boskiej natury” (2 P 1,4). Tak więc Chrystus stał się naszym Zbawicielem nie tylko dlatego,
że „kara dla świata naszego legła na Nim i przez Jego rany zostaliśmy uleczeni” lecz także dlatego, że
„Boska jego moc obdarowała nas wszystkim, co jest potrzebne do życia i pobożności”. Innymi słowy
Chrystus ofiarowuje nam nie tyle przebaczenie naszych grzechów, lecz także darowuje nam swoją boską moc
dla pożytku naszego i duchowego rozwoju, tak byśmy nie byli „bezczynnymi ani bezowocnymi przy
poznawaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa”.
Doktryna kary i odkupienia, sprawia sporo zamieszania, kiedy Chrześcijanin stara się
pogodzić inne objawione proroctwa, z zasadami własnej religii. Chrześcijaństwo uczy, iż
poświęcenie Chrystusa oraz jego nauki są ostateczne i wyjątkowe, dlatego nie akceptuje
www.planetaislam.com
5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]