Jeffery Deaver - Śpiąca Laleczka(1), ebooki
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Jeffery Deaver
Śpiąca Laleczka
(The Sleeping Doll)
Przełożył Łukasz Praski
Dla G Mana
Mimo wielu zmian wciąż jesteśmy prawie tacy sami.
Mimo zmian wciąż jesteśmy prawie tacy sami.
Paul Simon, „
The Boxer
”
13 września 1999 roku
„Syn Mansona” winny
morderstwa rodziny Croytonów
Salinas, Kalifornia. Ława przysięgłych okręgu Monterey po zaledwie
pięciogodzinnej naradzie uznała trzydziestopięcioletniego Daniela Raymonda Pella
za winnego czterokrotnego morderstwa pierwszego stopnia oraz jednego
zabójstwa.
– Sprawiedliwości stało się zadość – oświadczył prasie prokurator James J.
Reynolds po ogłoszeniu werdyktu. – To wyjątkowo niebezpieczny człowiek, który
dopuścił się potwornych zbrodni.
Pell jest nazywany „Synem Mansona”, ponieważ w jego losach można
dopatrzyć się podobieństwa do życia Charlesa Mansona odpowiedzialnego za
rytualny mord aktorki Sharon Tatę i kilku innych osób, jakiego dokonano w 1969
roku w południowej Kalifornii. Po aresztowaniu Pella policja znalazła w jego domu
wiele książek i artykułów na temat Mansona.
Wyrok skazujący ma związek ze śmiercią Williama Croytona, jego żony oraz
dwojga z ich trojga dzieci, zamordowanych 7 maja w Carmel, 190 kilometrów na
południe od San Francisco. Zarzut zabójstwa dotyczy śmierci
dwudziestoczteroletniego Jamesa Newberga, który mieszkał z Pellem i towarzyszył
mu, gdy w domu Croytonów doszło do tragedii. Prokurator twierdził, że Newberg
początkowo zamierzał pomóc w zbrodni, ale kiedy zmienił zdanie, Pell miał go
zabić.
Pięćdziesięciosześcioletni Croyton był zamożnym inżynierem elektrykiem i
autorem innowacyjnych rozwiązań informatycznych. Należąca do niego firma w
Cupertino produkuje nowoczesne programy znajdujące zastosowanie w
najpopularniejszym na świecie oprogramowaniu komputerów osobistych.
Ze względu na zainteresowanie Pella osobą Mansona przypuszczano, że
morderstwa mogły mieć podtekst ideologiczny, podobnie jak w wypadku zbrodni
popełnionych przez Mansona, ale zdaniem prokuratora Reynoldsa najbardziej
prawdopodobnym motywem wtargnięcia do domu Croytonów był rabunek. Pell ma
na koncie dziesiątki wyroków skazujących za kradzieże w sklepach, włamania i
napady rabunkowe, którymi zaczął się parać, gdy miał kilkanaście lat.
Napaść przeżyło jedno dziecko – dziewięcioletnia Theresa. Pell nie zauważył
śpiącej dziewczynki ukrytej między leżącymi w łóżku zabawkami, nazwanej przez
to później „Śpiącą Laleczką”.
Podobnie jak podziwiany przez niego Charles Manson, Pell był obdarzony
mroczną charyzmą, dzięki której zgromadził wokół siebie grupę fanatycznie
oddanych mu wyznawców. Nazwał ich „Rodziną” – co także zapożyczył od klanu
Mansona – i sprawował nad nimi władzę absolutną. Gdy zamordowano rodzinę
Croytonów, grupa złożona z Newberga oraz trzech kobiet mieszkała w nędznym
domu w Seaside, na północ od Monterey. W skład Rodziny wchodziły
dwudziestosześcioletnia Rebecca Sheffield, dwudziestoletnia Linda Whitfield oraz
dziewiętnastoletnia Samantha McCoy. Whitfield jest córką Lymana Whitfielda,
prezesa i dyrektora Santa Clara Bank and Trust z siedzibą w Cupertino, czwartej
pod względem wielkości sieci banków w Kalifornii.
Żadnej z kobiet nie oskarżono o udział w morderstwie Croytonów i Newberga,
ale zostały uznane za winne licznych zarzutów kradzieży, wtargnięcia na teren
prywatny, oszustw i paserstwa. Whitfield usłyszała także wyrok skazujący za
utrudnianie śledztwa, krzywoprzysięstwo i zniszczenie dowodów. W wyniku
ugody Sheffield i McCoy skazano na trzy lata więzienia, a Whitfield na cztery i pół
roku.
Podczas procesu Pell naśladował zachowanie Mansona. Siedział nieruchomo na
ławie oskarżonych, wpatrując się w przysięgłych i świadków i wyraźnie starając się
ich zastraszyć. Podobno wierzył, że posiada zdolności parapsychiczne. Kiedy jeden
ze świadków załamał się pod jego spojrzeniem, oskarżonego usunięto z sali
rozpraw.
Jutro ława przysięgłych rozpoczyna naradę nad wyrokiem. Pellowi grozi kara
śmierci.
Poniedziałek
[ Pobierz całość w formacie PDF ]