Jezyk prawicy e 08sr, e
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->•Spis treściPodziękowania7Wstęp91. Język i polityka191.1. Co to jest prawica polityczna?191.2. Co to jest język polityki?231.3. Czy istnieje język polskiej prawicy politycznej?342. Wartości i wartościowanie372.1. Wartości i antywartości w tekstach prawicowych422.1.1. Słowa-zaklęcia422.1.2. Słowa-etykietki582.2. Wartościowanie w tekstach prawicowych702.2.1. Wartościowanie jawne i ukryte722.2.2. Środki gramatyczne742.2.3. Środki leksykalne782.2.3.1. Wartościujące określenia przeciwnika792.2.3.2. Wartościujące określenia czynności komunikacyjnych przeciwnikaoraz ich wytworów882.2.3.3. Wartościujące określenia działań przeciwnika oraz ich wytworów902.2.3.4. Wartościujące określenia zjawisk popieranych przez przeciwnika952.2.3.5. Wartościujące określenia nadawcy, jego poglądóworaz zjawisk przez niego popieranych1042.2.4. Środki stylistyczne1072.2.5. Wartościowanie kontekstowe1095Spis treści2.2.5.1. Implikatura konwersacyjna1112.2.5.1.1. Metafora1122.2.5.1.2. Ironia1222.2.5.1.3. Aluzja1252.2.5.2. Presupozycja1273. Wnioskowanie i argumentacja1313.1. Wnioskowanie1313.2. Argumentacja1413.2.1. Argumentacja racjonalna, emocjonalna i moralna1433.2.2. Najczęściej wykorzystywane argumenty erystyczne1473.2.2.1.Argumentum ad verecundiam1493.2.2.2.Argumentum ad populum1553.2.2.3.Argumentum ad misericordiam1613.2.2.4.Argumentum ad metum1643.2.2.5.Argumentum ab exemplo1673.2.2.6.Argumentum ad hominem1694. Prawicowa wizja świata1754.1. Ludzie1764.2. Czas2034.3. Przestrzeń2194.4. Państwo2254.5. Religia2325. Język polskiej prawicy parlamentarnej – analizy komparatywne2395.1. Język prawicy a język lewicy – analiza jakościowa2395.2. Język prawicy a język lewicy – analiza ilościowa2485.3. Język prawicy dziś a w latach 1919–1939268Zakończenie281Aneks285Objaśnienie skrótów375Bibliografia3816Kup książkę•PodziękowaniaPragnę serdecznie podziękować osobom, dzięki którym książka ta ujrzała światłodzienne. Dziękuję Recenzentom – prof. Ireneuszowi Bobrowskiemu oraz prof. Jerzemu Bralczykowi – za cenne wskazówki, sugestie i spostrzeżenia, dzięki którymmogłam doszlifować tekst i usunąć z niego niedociągnięcia.Szczególne podziękowania składam prof. Włodzimierzowi Gruszczyńskiemu – wieloletniemu opiekunowi naukowemu, który bardzo szybko stał się dlamnie nie tylko jednym z największych autorytetów w dziedzinie językoznawstwa,lecz również wzorem osobowym. Jego wsparcia, doświadczenia oraz pomocy nakażdym etapie mojej pracy nie sposób przecenić.Laura Polkowska7Kup książkęKup książkę•WstępJęzyk polityki przykuwa od lat uwagę nie tylko zwyczajnych obserwatorów życia politycznego, ale także różnorodnych badaczy – lingwistów, socjologów, psychologów. Zwłaszcza po 1989 roku, kiedy mógł wreszcie stać się heterogeniczny,a jednogłosowość oficjalnej propagandy została wyparta przez wielogłosowość,zaczęto poddawać go bardziej wszechstronnym analizom, w których opis technikpropagandowych nie zajmował już nadrzędnego miejsca. Koncentrowano się nastylu i funkcjach poszczególnych typów tekstów politycznych, wykorzystywanychw nich sposobach aksjologizacji, metodach zwalczania przeciwników politycznych; prowadzono badania idiolektalne poświęcone analizie języka konkretnychpolityków; podejmowano rozważania z perspektywy analizy dyskursu, pod kątemkomunikacji, rytuału itd. Najrzadziej interesowano się dotychczas analizą pododmian języka polityki, jakie można by wiązać z poszczególnymi orientacjamipolitycznymi. Praca ta poświęcona jest jednej z nich.Przedmiot i cel badańProblematykę badawczą niniejszej pracy stanowi język współczesnej polskiej prawicy parlamentarnej. Ostatecznym celem badań jest odpowiedź na ogólnie postawione pytanie: czy taki język – jako odrębna pododmiana – w ogóle istnieje, a jeślitak, czym się charakteryzuje, jakie cechy są dla niego typowe. Celem sekundarnym – wynikającym niejako z pierwszego – jest ustalenie, dlaczego Polacy wierzą(lub nie wierzą) prawicy.9Kup książkę
[ Pobierz całość w formacie PDF ]